اپلیکیشن morris coffee
«ایده‌های فوق‌العاده از قهوه‌ی فوق‌العاده می‌آیند»
اپلیکیشن morris coffee
«ایده‌های فوق‌العاده از قهوه‌ی فوق‌العاده می‌آیند»
قهوه موریس تولید و پخش قهوه به‌صورت دانه قهوه و آسیاب شده
عرضه مستقیم قهوه‌های سینگل اورجین، ترکیبی، ۱۰۰ درصد عربیکا، سبز لاغری، ترک، یونانی و عربی
کافه نشینی مفهومی فراتر از رفتن به کافه ، چایخانه و کافی شاپ است.
کافه نشینی معمولا به یک کنش اجتماعی اشاره دارد.
کافه نشینی یعنی گرد هم آمدن برای سرگرمی و البته بحث و گفتگو که کم کم تبدیل به یک جنبش اجتماعی می‌شود.
کافه نشینی همواره با مفهوم روشنفکری در ارتباط بود
در دهه‌های گذشته رفته رفته با تغییرات فضا و مکان، کافه نشینی بصورتی دیگر تعریف شده است
ولی همواره گذران اوقات فراغت و تبادل نظر و اندیشه‌ها بیشتر از صرف قهوه و نوشیدنی مهم بوده است.
کافه حوزه‌ای عمومی برای جامعه‌ای شهری پاگرفته بر مبنای گفتمان است.
کافه‌های یک شهر را در بدو امر عموما اقلیت یا مهاجران آن جامعه بنا می‌نهند.
نوشیدن فنجان قهوه در کافه‌ای در شهر، چیزی بیش از پر و خالی شدن یک فنجان است.
قهوه‌نوشی، عملی اجتماعی‌ست که شهروندان را با ریتم زندگی شهری همگام می‌سازد.
کافه‌نشین چه تنها باشد با یک فنجان قهوه و یک کتاب، چه در جمعی دوستانه، خود را درست در مرکز فضایی عمومی می‌بیند
در عین این‌که در چارچوب حریم شخصی‌ش احساس امنیت می‌کند.
کافه‌نشینی به فرد احساس تعلق به انجام کاری میدهد که دیگران هم مشغول انجام آن‌اند.
کافه‌نشین، هم در پی دیدن است و هم دیده شدن.
کافه‌های امروزی فضایی رویایی‌اند
جایی برای خیال‌پردازی، فضایی برای “متفاوت” نبودن، برای نادیده گرفته نشدن؛ در عین حال جایی برای تشکیل ذهنیتی شهری
حضور چنین فضاهایی متفاوت با بطن جامعه، حوزه‌ی عمومی را دست‌خوش تغییر کرده و تفسیری عصیان‌گر از شهر به‌دست میدهد
همین باعث می‌شود که نگاه دولت‌ها به کافه همواره توام با بدبینی و عدم تحمل باشد.
حاکم، کافه را محلی برای ملاقات مردان و زنان جوانی می‌بیند که عشق‌ها و روابط‌شان را در معرض دید عموم قرار می‌دهند
در این فضاهاست که امر خصوصی به امر عمومی تبدیل می‌شود.
آن‌هایی که حق کمتری به فضاهای شهری دارند با حضورشان شهر را دگرگون می‌کنند و خود را نیز
از این روی نوشیدن قهوه در کافه می‌تواند به نوعی نشان‌دهنده‌ی ریتم، ماهیت و پویایی سیاسی شهر محسوب شود.
کافه را نباید با کافی‌شاپ اشتباه کرد.
کافی‌شاپ محل عمومی آمریکایی است که در آن معمولاً فقط قهوه عرضه می‌شود.
کافه نشینی به کنشی اجتماعی اشاره دارد که ریشه‌ی آن به سده‌ی هجده و نوزده اروپایی و دوران انقلاب فرانسه و انقلاب‌های سیاسی این پهنه برمی‌گردد.
کافه‌نشینی عمدتاً در اقامتگاه افراد نیکوکار و فرهنگی و دارا برگزار می‌شد که از هنرمندان و اندیشمندان نادار پشتیبانی می‌کردند.
کلوب‌های انقلابی در انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه را نیز می‌توان نوعاً آغاز کافه‌نشینی (شاید سیاسی) دانست
یعنی گرد هم آمدن در یک محیط بیرونی، برای سرگرمی و همزمان بحث و گفتگو
این کنش در سده بیستم تا دهه ۱۹۸۰ به شدت رشد کرد و هر بار که جنبش‌های اجتماعی پدیدار می‌شد، کافه‌نشینی هم فراگیرتر می‌شد.
از دهه ۱۹۶۰ همراه با مفهوم روشنفکری و دیگر شیوه‌ها به کشورهای دیگر جهان نیز سرایت کرد.
با این همه، از یکی دو دهه پیش، اندک اندک با شیوه‌های دیگری جایگزین شد که فضا و مکان را به صورت دیگری تعریف می‌کردند.
ولی در آنها نیز مسئله بسیار بیشتر از گذران اوقات فراعت با آسایش و بدون اندیشه، ورود سیستم اندیشه و جدول فکری در اوقات فراعت در یک حوزه عمومی بود.
کافه یا قهوه‌خانه محلی است عمومی که در آن نوشیدنی غیرالکلی و گاه غذاهای سبک عرضه می‌شود.
در اروپا هم مانند خاورمیانه، قهوه خانه‌ها به مکانی برای معاشرت، مطالعه و تبادل نظر دربارهٔ موضوعات روز بدل شد.
یکی از دلایل اهمیت زیاد کافه این بود که همه‌جور آدمی به آنها می‌رفت.
در نتیجه حوزه‌ها و علایق مختلف به رشد یکدیگر کمک می‌کردند.
